Indrukwekkend Fox Glacier

Indrukwekkend Fox Glacier

Vandaag opnieuw een reisdag. Weg van Greymouth en op naar Fox Glacier.
Met een andere bus reisden we al vroeg langs hoge bergen en zagen we grote meren. Maar het eerste doel van vandaag was de Frans Josefgletsjer. Het is heel bijzonder dat een gletsjer uitkomt in een regenwoud. Dat is nergens anders in de wereld. Dat wilden we wel zien. Voor twaalven al werden we uit de bus gedropt, niet ver van een uitkijkpunt. Na een klimpartij van ongeveer 10 minuten, kregen we de gletsjer in zicht. We hadden geluk want het was gestopt met regenen en het zonnetje begon heerlijk te schijnen, dus kregen we de toppen van de bergen en de gletsjer ook daadwerkelijk te zien! Het was een fantastisch gezicht en dat wisten veel meer mensen want het was een komen en gaan van fotograferende mensen. Op naar de bus om verder te reizen naar onze eindbestemming: Fox Glacier. 's Middags was het programma als volgt: een groep ging met een helikopter naar de gletsjer Fox Glacier om daar een hike te maken. De andere groep ging eerst een uur zelf wandelen in het Minehahabos, een prachtig regenwoud vol varens wat voor de gletsjer ligt, om een paar uur later te wandelen onder leiding van een gids, van het begin van de berg tot aan het punt waar de gletsjer begint. Dat was niet zomaar wat want van tevoren werd er eerst een briefing gehouden over kledingvoorschriften en over het houden aan de regels. Heel serieus dus allemaal en mij werd aangeraden om andere schoenen en sokken te dragen. Ik was zeer verbaasd maar ik moet zeggen dat de schoenen erg lekker liepen.
Bij de andere groep was het nog veel serieuzer. Gerald, onze cheerleader bij de HAKA, werd te zwaar bevonden en werd in eerste instantie geweigerd. Nadat hij naar de wc was geweest, lichtere schoenen had aangedaan en zijn rugzak had afgegeven, werd hij weer geweigerd want hij moest betere schoenen aan. Grote consternatie natuurlijk. Uiteindelijk mocht hij wel mee maar in de helicopter leek het alsnog mis te gaan want de deur ging open tijdens de vlucht en hij bleek niet goed in de riemen te zitten. Gelukkig kwam alles goed en heeft hij een geweldige middag gehad. Trouwens de hele groep was laaiend enthousiast over deze (wel wat dure) schitterende en unieke activiteit.
Maar ook wij waren enthousiast over onze tour. Onze sympatieke, Amerikaanse gids gaf tijdens de wandeling veel informatie over de gletsjer, het ontstaan daarvan, de stenen en het gevaar van het naar beneden vallen daarvan. Ze liet ons voelen en proeven van het ijskoude water en de zachtheid van de klei, die gezond was voor je huid. We zagen de ijsblokken liggen in de snelstromende waterstroom die van bovenaan de berg naar beneden rolde en steeds breder werd doordat meerdere watervalletjes daarin uitmondden. En het pad dat wij omhoog liepen werd steeds steiler, een echte kuitenbijter! Helikoptergeluiden cirkelden regelmatig boven ons hoofd. Maar dat was het helemaal waard want we kregen weer een schitterend uitzicht als beloning. Dankbaar daalden we weer langs hetzelfde pad naar beneden. Half acht waren we pas terug en gingen we snel nog wat eten. Weer een mooie dag, ook al omdat het weer ons gunstig gezind was want met slecht weer gaan deze excursies niet eens door.

Twee punten vandaag:
1. Nieuw Zeeland is zo groot als Groot Brittannie maar heeft maar 4,5 miljoen inwoners. Dus je kunt je voorstellen dat ze flink de ruimte hebben en dat er weinig hoogbouw is. Alleen in Aukland en in Wellington (de hoofdstad) hebben wij wat flats gezien.
2. Possums zijn dieren die alleen in Australie en Nieuw Zeeland leven. Het zijn net grote ratten met een wat gemene blik. In Australie geven ze geen problemen want ze hebben natuurlijke vijanden. Die hebben ze in Nieuw Zeeland niet en nu is er een overschot aan possums en die geven veel overlast. Ze eten zoveel eieren van vogels dat de populatie daarvan sterk terugloopt. De mensen hier hebben daardoor zo'n hekel aan possums dat ze zeggen: "The best possum is a dead possum." Je ziet vaak dode, overgereden possums op straat liggen. In bossen staan vele vallen om ze te vangen en wordt er zelfs gif neergelegd (wordt wel voor gewaarschuwd). De regering heeft een programma opgezet om het aantal possums terug te brengen. Goed dat Marianne Thieme daar niet woont.