Vrije dag in Napier 30-12-2016
Door: Marja Komen
Blijf op de hoogte en volg Marja
30 December 2016 | Nieuw Zeeland, Kuratau
Vandaag konden we de dag zelf invulling geven. Jan en ik kozen ervoor om 's ochtends te fietsen en 's middags te wandelen. Ingrid wilde graag met ons mee fietsen en had al een route gekozen: the Wetlands Bike Track, ongeveer 28 km lang. En Monique zou 's middags een wandelroute voor ons uitstippelen. Goed geregeld toch?
Half tien stapten we op gifgroene fietsen met drie versnellingen, om langs de Westshore te rijden, op weg naar the Wetlands.
We hadden alle geluk want in tegenstelling tot gisteren was het nu stralend weer. Goed ingesmeerd en vol goede moed trapten we de pedalen voor het eerst in de rondte en jawel hoor...
meteen belgerinkel. We reden aan de rechterkant!! Gelukkig zijn de meeste Nieuw Zeelanders vriendelijke en begripvolle mensen, dus glimlachten onze tegenliggers en vervolgden wij onze weg lachend aan de linkerkant. We genoten van het fietsen, zo relaxed en zo mooi! Het eerste gedeelte van de route sprak voor zich want we hoefden alleen maar de kust te volgen. Toch dreigde het even fout te gaan. We belandden zomaar op een camping?! Tuurlijk even rondkijken maar daarna zoeken naar de juiste weg. We pakten hem snel weer op en zagen daarmee een heel nieuw landschap. Vervolgens fietsten we langs the Wetlands, een prachtig en beschermd gebied waar veel vogels huisden. We namen flink de tijd om foto's te "trekken" (dat zeggen de Belgen den ganzen dag en ze willen ons steeds Vlaams leren praten).
Wat was het weer een mooie dag!
Rond een uur of twaalf besloten we te lunchen, gewoon op de grond, uit de wind, met uitzicht op een meertje en op konijnenkeutels. Vervolgens een beetje doorfietsen want de verhuurtijd liep al aardig naar het einde. Ingrid zei bij het inleveren van de fietsen nog: "Dit had ik niet willen missen."
Wij ook niet!
's Middags deden we (Monique, Ingrid, Jan en ik) de Art Deco route. Het centrum van de stad werd na 1931, toen een zware aardbeving alles had vernietigd, helemaal opnieuw opgebouwd en wel in Art Deco stijl.
Grappig om te zien maar ik heb er weinig verstand van. Na wat straatjes heen en weer te zijn gelopen, besloten we maar om een Italiaans ijsje te gaan halen. Erg lekker! En dan weer teruglopen naar onze motelkamer.
Daar hebben we verslag uitgebracht aan Margriet, de reisleidster.
Vanavond nog eten en dan is deze heerlijke dag bijna weer ten einde.
Half tien stapten we op gifgroene fietsen met drie versnellingen, om langs de Westshore te rijden, op weg naar the Wetlands.
We hadden alle geluk want in tegenstelling tot gisteren was het nu stralend weer. Goed ingesmeerd en vol goede moed trapten we de pedalen voor het eerst in de rondte en jawel hoor...
meteen belgerinkel. We reden aan de rechterkant!! Gelukkig zijn de meeste Nieuw Zeelanders vriendelijke en begripvolle mensen, dus glimlachten onze tegenliggers en vervolgden wij onze weg lachend aan de linkerkant. We genoten van het fietsen, zo relaxed en zo mooi! Het eerste gedeelte van de route sprak voor zich want we hoefden alleen maar de kust te volgen. Toch dreigde het even fout te gaan. We belandden zomaar op een camping?! Tuurlijk even rondkijken maar daarna zoeken naar de juiste weg. We pakten hem snel weer op en zagen daarmee een heel nieuw landschap. Vervolgens fietsten we langs the Wetlands, een prachtig en beschermd gebied waar veel vogels huisden. We namen flink de tijd om foto's te "trekken" (dat zeggen de Belgen den ganzen dag en ze willen ons steeds Vlaams leren praten).
Wat was het weer een mooie dag!
Rond een uur of twaalf besloten we te lunchen, gewoon op de grond, uit de wind, met uitzicht op een meertje en op konijnenkeutels. Vervolgens een beetje doorfietsen want de verhuurtijd liep al aardig naar het einde. Ingrid zei bij het inleveren van de fietsen nog: "Dit had ik niet willen missen."
Wij ook niet!
's Middags deden we (Monique, Ingrid, Jan en ik) de Art Deco route. Het centrum van de stad werd na 1931, toen een zware aardbeving alles had vernietigd, helemaal opnieuw opgebouwd en wel in Art Deco stijl.
Grappig om te zien maar ik heb er weinig verstand van. Na wat straatjes heen en weer te zijn gelopen, besloten we maar om een Italiaans ijsje te gaan halen. Erg lekker! En dan weer teruglopen naar onze motelkamer.
Daar hebben we verslag uitgebracht aan Margriet, de reisleidster.
Vanavond nog eten en dan is deze heerlijke dag bijna weer ten einde.
-
30 December 2016 - 08:52
Tom, Joyce En Jurre:
Wat een avonturen weer! Ik heb alle foto's nog even bekeken, die zijn namelijk bijna niet te zien via de telefoon. Prachtig landschap zeg. Kijken jullie wel uit, met aan de verkeerde kant van de weg fietsen ;). Geniet lekker verder, en een hele dikke knuffel van ons!
xxxx -
30 December 2016 - 13:33
Maud Poland:
We genieten toch zo met jullie mee! Steeds weer ontdek ik nieuwe stukjes NZ. Tot het volgende verslag! Je hebt een beeldende manier van schrijven, Mar! -
30 December 2016 - 14:41
Max En Wilhelmien:
Wat een mooie verhalen. Geniet met jullie mee. Alvast een mooie jaarwisseling en een gelukkig en gezond 2017. -
30 December 2016 - 20:19
Harry Koning:
Jullie lijken topsporters zoveel als jullie doen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
